مزدوران عراقی خامنه‌ای سحرگاه ۱۹فرودرین ۹۰ به قصد اشغال اشرف و قتل‌عام مجاهدین، با تهاجم وحشیانه و شلیک به سمت مجاهدین، از شمال قرارگاه اشرف وارد شدند. در این نبرد ناعادلانه که یک طرف به انواع سلاحهای مرگبار مجهز بودند و طرف دوم [مجاهدین] با دست خالی در برابرشان مقاوم کردند، بیش از ۵۰مجاهد به‌شهادت رسید و صدها تن مجروح شدند.
مسعود رجوی یک هفته بعد در تاریخ ۲۷فروردین، به‌مناسبت بازگشت شهیدان «فروغ اشرف» خطاب به رزم‌آوران آزادی گفت:
سلام بر شما که به عهد و سوگند خود در جنگ صد برابر به شگفت‌ترین و خیره کننده‌ترین صورت، وفا کردید. با دست خالی به یکانهای زرهی دشمن «بیا، بیا» گفتید و در کارزار کبیری که از دو هفته پیش در نیمه‌شب ۱۴فروردین با ورود یکانهای زرهی به اشرف آغاز شد، درسهای جدیدی به بشریت معاصر عرضه کردید.
درسهایی که در تاریخ تمام جنگهای ملی و میهنی و انقلابی بی‌نظیر است.
درسهایی که ایران و ایرانی، هر چند سوخته جان و جگر سوخته، از آن به خود می‌بالند.
درسهایی که مردم ایران و مردم عراق و وجدان بشریت را تکان داد و بیدار کرد.
آری می‌توان با دست خالی هم در برابر زرهی و تیربارها و چرخ های هامویها صف بست، تهاجم و پیشروی دشمن زبون را متوقف کرد و طرح و برنامه لئیمانه آن را بر سر خودش هم شکست.
این است فِدیه عظیم ما در راه آزادی ایران. هدیه عظیم به مردم عراق و همه خلقهایی که از سوریه تا لیبی زیر سُمّ ستوران سرکوب و دیکتاتوری لگدمال می‌شوند.
مسعود رجوی ضمن تشریح علت حمله وحشیانه به اشرف گفت:
خمینی رژیمش را پس از« زهر» آتش‌بس با قتل‌عام زندانیان ما حفظ کرد. خامنه‌ای و مالکی هم می‌خواستند «زهر» قیامها و امواج انقلاب دموکراتیک علیه دیکتاتوری در عراق و ایران را با انهدام مجاهدین خنثی کنند.
اما مجاهدان اشرف با سوگند سرنگونی در جنگ صد برابر، با عزم حداکثر و با ریسمان پولادین انقلاب مریم رهایی، همین را به شکست کشاندند.
مسعود رجوی در بخش دیگری از پیامش نتیجه حمله زبونانه دشمن را به زیان مالکی و خامنه‌ای ارزیابی کرد و افزود:
«خوشا که پیشاپیش، همگی سوگند صدق و سرنگونی ادا کردید و به گزینه‌های ننگ و تسلیم تف کردید. باشد که فرصت شود و روزی گزارش مشروح آن را به اطلاع مردم ایران برسانم...
مبادا در فقدان شهیدان دچار غم و غصه و اندوه شوید.
مبادا از بابت زمینهای شمال قرارگاه یا اموال و اجناس و خودروهای بسرقت رفته حیف و افسوس بگویید.
در جنگ و مقاومت انقلابی، اصل موضوع، نه سلاح و زمین، بلکه عنصر انسانی و پیشرفت مبارزه برای آزادی است.
اینجاست که می‌گوییم: حتی اگر رژیم و دست نشاندگانش می‌توانستند و یا بتوانند اشرف را شبه اوین کنند، باز هم« فتح مبین، فقط همین»!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر