۷مرداد۱۳۶۰-۲۹ژوئيه۱۹۸۱:
رهبر مقاومت ایران، برادر مجاهد مسعود رجوی در ۷ مرداد ۱۳۶۰، طی یک عملیات بزرگ و قهرمانانه که با همت و مشارکت پرسنل نظامی مجاهد خلق اجرا شد، از قلب پایگاه یکم شکاری تهران به پاریس پرواز کرد تا جایگزین دموکراتیک - انقلابی را برای حکومت ضدمردمی آخوندها در سطح بین‌المللی معرفی و تثبیت کند و مقاومت عادلانه مردم ایران برای صلح و آزادی را، در مسیری صعب و پر پیچ و خم به‌پیش برد. او تأسيس شوراي ملي مقاومت ايران را قبل از پرواز به پاریس در ۳۰ تیر ۱۳۶۰ در تهران اعلام کرد و طی فراخوانی که در تهران و تمامی شهرهای کشور منتشر شد، نیروهای مبارز و مردمی را به پیوستن به شورا دعوت کرد.
از آن پیشتر طی دو سال و نیم پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، مجاهدین در پیشاپیش یک کارزار سراسری سیاسی و افشاگرانه، ماهیت پلید رژیم خمینی را برای توده‌های مردم افشا کردند. اما خمینی که در مبارزه مسالمت‌آمیز سیاسی و اجتماعی، یارای ایستادگی نداشت و در برابر مواضع برحق و آزادیخواهانه مجاهدین و متحدان آنها قافیه را باخته بود، با به‌رگباربستن تظاهرات نیم‌میلیونی مردم تهران، که به‌دعوت مجاهدین در ۳۰ خرداد ۶۰ برپا شد، بر دوران مسالمت و مبارزه سیاسی، نقطه پایان گذاشت و از فردای آن روز مقاومت انقلابی و مسلحانه برای سرنگونی رژیم خمینی، مشروع و ضروری شد.
با آغاز مقاومت مسلحانه و ضربات کوبنده آن، حکومت آخوندها بی‌آینده شد و ثبات استراتژیکی خود را به‌نحو جبران‌ناپذیری از دست داد. گسترش ابعاد نظامی مقاومت، ضرورت وجود بال سیاسی آن را بیش‌ازپیش نمایان ساخت. زیرا تحقق شعار سرنگونی بدون معرفی یک آلترناتیو سیاسی در اساس امکان‌پذیر نبود. آلترناتیوی که باید برای ملت تحت‌ستم ایران، همچنان‌که برای افکار عمومی جهانیان، روشن می‌ساخت که این مقاومت چه اهداف و ایده‌آلهایی را دنبال می‌کند و این مقاومت مسلحانه به‌جای حکومت آخوندها در پی استقرار چه جایگزینی است.
چنین بود که مسعود رجوی، کاندیدای نسل انقلاب که اکنون مسئولیت شورا را به‌عنوان تنها محور گردهم‌آمدن تمامی نیروهای مردمی و ترقی‌خواه به‌عهده داشت، می‌باید این مسئولیت خطیر را عهده‌دار می‌شد.
اما اتخاذ تصمیم در باره اعزام مسعود به خارج از خاک میهن اسیر به‌عنوان مبرم‌ترین وظیفه برای تضمین به‌هدرنرفتن همه رنجها و رزمهای مردم ستمدیده ایران، بسیار سخت بود.
برادر مجاهد مهدی ابریشمچی در این‌باره می‌گوید:
«خاطرم هست در یک جلسه مرکزیت که در منزل شهید علی زرکش تشکیل شده بود، همه اعضای مرکزیت از جمله سردار خیابانی، شهید محمد ضابطی حاضر بودند. می‌خواستیم تصمیم‌گیری نهایی کنیم. بررسیها انجام شده و ریسکها، نقاط قوت و نقاط آسیب‌پذیر طرح بررسی شده بود. اما ما نمی‌توانستیم تصمیم‌بگیریم. اگر جواب نه می‌دادیم، مصلحت عالیه راهگشایی سیاسی را چکار می‌کردیم؟ و اگر جواب مثبت می‌دادیم، ریسک روی جان مسعود را چه‌کسی می‌پذیرفت؟ به‌همین‌دلیل تمامی مرکزیت سازمان از مسعود خواست که به‌دلیل صعوبت این تصمیم‌گیری، هم ازنظر ایدئولوژیک و هم به‌لحاظ سیاسی، حرف آخر را خودش بزند و طبیعی بود که او طبق سنت همیشگی‌اش، آن قسمتی را که ریسک روی جان خودش بود انتخاب کند».
به‌این‌ترتیب، از میان طرحهای گوناگون، تصمیم گرفته شد که رهبر مقاومت ایران همراه با نخستین رئیس‌جمهور رژیم که پس‌از برکناری توسط خمینی به مقاومت پیوسته بود، از قلب پایگاه یکم شکاری مهرآباد با یک پرواز مستقیم، تهران را ترک کند.
سرهنگ خلبان بهزاد معزی در این‌باره می‌گوید:
«پس‌از آن‌که این افتخار بهمن داده شد که امانت مردم ایران را به‌سلامت از ایران خارج کنم، مشغول طرح و بررسی برنامه‌ها شدیم. اولین طرحی که به‌نظرمان رسید، از راه جنوب بود که هم طولانی بود و هم زیاد کارآیی نداشت، بخصوص که ده روز قبل‌از آن‌هم، یک هواپیما ازآن‌جا رفته بود. مسیر بعد، ازطریق کشورهای اروپایی بود که آن‌هم جواب نداشت. بنابراین از خیر آنها گذشتیم و قرار شد که ازطریق کشور ترکیه خارج شویم».
به‌این‌ترتیب، مسعود یک‌بار دیگر تصمیم می‌گیرد با پروازی از میان آتشها، راه شکل‌گیری آلترناتیو و پیشرفت مقاومت را باز کند.
پس‌از اجرای پیروزمندانه این عملیات، محل اقامت مسعود به کانون مبارزه با رژیم و قلب تپنده جنبش انقلابی تبدیل شد. در اثر تلاشهای پیگیر و خستگی‌ناپذیر او بود که وحشیگریها و جنایتهای قرون‌وسطایی خمینی در سطح بین‌المللی افشا شد تا آنجا که مردم دنیا، خمینی را به‌عنوان منفورترین دیکتاتور جهان محکوم‌کردند.
پایه‌گذاری سیاست صلح در بحبوحه دجالگریهای جنگ‌افروزانه رژیم که موجب شکل‌گیری یک جنبش صلح‌طلبانه جهانی در حمایت از مقاومت ایران شد و رژیم جنگ‌افروز خمینی را منزوی و مطرود کرد و همچنین از دور خارج‌ساختن کلیه مدعیان و شبه‌آلترناتیوهای ضد انقلابی در یک مبارزه پیچیده سیاسی از دیگر دستاوردهای مهم ۵ سال اقامت رهبر مقاومت ایران در پاریس بودند. دورانی که مقاومت ایران با راهبری مسعود با سرفرازی تمام راهش را از میان انواع موانع و توطئه‌ها بازگشود؛ مسیری ظفرنمون که در ادامه خود تولد بازوی استوار و پراقتدار خلق، ارتش آزادیبخش ملی ایران، و بلوغ آلترناتیو دموکراتیک شورای ملی مقاومت را با گزینش رئیس‌جمهور مریم رجوی محقق ساخت. باشد که با سرنگونی دشمن ضدبشری و جایگزینی تنها آلترناتیو دموکراتیک و مردم‌سالار که در پرتو خون یک‌صد و بیست هزار شهید راه آزادی از اعتبار و اقتداری منحصر به‌فرد در سطح داخلی و بین‌المللی برخوردار است، آزادی و حاکمیت پایدار مردمی در ایران‌زمین مستقر شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر